Bazen tek bir cümle içinde kalbimden geçen tüm paragrafları barındırıyor.Her kalemi elime aldığımda yıldırım düşmesi gibi beynime düşen o cümlenin devamı gelmiyor. Kalem felç olup beynim demansa uğruyor. Düşünüyorum neden??? Bazen sayfalara sığmazken duygularım neden bazen tek bir cümleden öteye gitmiyor, gönül perdesinde izlediğim tüm sahneler tek bir cümleye hapsoluyor.
Düşündüm ve buldum bazı cümleler varki tek olmak istiyor eşsiz olmak istiyor ve hiçbir surette yanına kuma kabul etmiyor.
Tıpkı sen gibi sana ait herşey gibi beni ben yapan mayam, RUHUMUN ÖZÜSÜN
İşte o cümle:::
""SEN BENİM GÖNÜL DÜNYAMIN YILDIZ DOLU GÖKYÜZÜSÜN!""
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder