Yıllar sonra yine bir sonbahar günü anladımki verimli bir yağmur gibi yüreğimde biriken duygular , dilime dolanan kelimeler ; mesafe girdikçe , özlem girdikçe yağmur olup yağacağı yerde gönül toprağına ; yükselen bir bulut gibi soğudukça her damla kara doluya dönüşüp düştüğü zaman yaralıyor zarar veriyor.
Tıpkı aniden bastırıp küçük dünyamın küçük penceresine vuran ve burnumu sızlatan kömür kokusuna inat ruhumu sızlatan bir korkuyla izlediğim koyu gri gökyüzünden boşalan "Sulu Sepken " gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder